24 Mart 2015 Salı

Eskimeyen Eskiler

Gelmeyeli, yazmayalı ne kadar da uzun zaman olmuş böyle. 
Hayalimdeki bölümün hazırlık aşamasında duygularımı yazmak için açtığım bu sayfada, birkaç ay sonra mezuniyetimi paylaşacağım resmen. Biraz klasik olacak ama, 4 yıl su gibi geçti. Çok masum bir süreç değildi. Güllük gülistanlık hiç değildi. Az acıtmadı 4 yıla sığdırdığım yaşanmışlıklar; ama geçti işte bir şekilde. Acıtıyor falan, ama bir yandan yaralarken öbür yandan kazandırıyor. Yaşattığı sıkıntıyı tecrübelerimizle taçlandırıyor hayat. Belli bir zaman sonra eskiden yaşadığımız zorlantıları tebessümle hatırlayışlarımız da bu yüzden değil mi zaten? Psikoloji'ye başlayalı 4 sene oluyor; peki ya okul hayatıma başladığımdan beri kaç yıl geçti? -Tamı tamına 16 koca yıl! 16 yıl neredeyse bir ömür demek. Bunca sene bu yolda verdiğim emeği anlatmaya kalksam yıllarımı alır. Yepyeni bir hayat için atılmış ilk adım olduğundan ilkokul sürecinin öğrencilik hayatı için çok önemli olduğunu düşünüyorum. Bu yöndeki düşüncemi de kendi hayatımı düşünerek onaylıyorum. 

Geçenlerde kütüphanemi kurcalarken,
... en masum çağımda heyecanla alıp okuduğum kitaplarımı buldum. 
Kitaplardaki gizli dünyaları keşfetmeye başladığım ilk zamanlar alınmış hepsi.
 2'ye 3'e giderken yani. 

Üstelik aralarında kendi yazarlarına bizzat imzalattıklarım da var, 
Muzaffer İzgü gibi mesela... 
Sene 1999; bundan tam 16 yıl öncesi... Yer ise TÜYAP... 

Hayatım boyunca geçmişin özlemiyle duygulandığım, gözlerimin yaşardığı anlar çok az olmuştur. Bu kitaplar sayesinde yaşadım böyle anlara bir yenisi daha eklenmiş oldu. Ağlaya ağlaya, o zamanki anılarım eşliğinde tek tek hepsinin sayfalarını kurcaladım. Çok başka bir yolculuktu bu benim için. Meğer o dönemin bendeki değeri ne kadar da fazlaymış. 

...
Kitapların yarısının ilk sayfasında benim için çok çok özel olan biricik öğretmenim Hatice Karabacak Balcılar'ın tatlı notları, başarı dilekleri yazıyor. Doğum günlerimi kitaplarla süslemiş, bana hem okumayı hem de kişisel gelişimin önemini öğretmiş fazlasıyla kıymetli biridir o. Üzerimdeki emeğini ne unuturum ne de unuttururum. İşte bu sebepten eğitim hayatımızın ilk yıllarının nasıl geçtiği önemli bence.
 Onun öğrencisi olmak benim için çok büyük şanstı. Bunu şimdilerde daha iyi anlıyorum. 
İyi ki benim öğretmenim olmuş ve iyi ki dokunmuş hayatıma*

***

Öğretmenlerimiz, arkadaşlarımız, çevremiz... Ömrümüz boyunca bir şekilde iletişime geçtiğimiz belki binlerce insan var; kimileri armağan kimileri ise zor bir sınav gibi... Dilerim hepimizin karşısına hep güzel insanlar çıkar ve her birimizin insan ilişkileri çok kuvvetli olur. 
Sevgiyle, umutla, mutlulukla kalın.. kalayım.. kalalım!